UNIWERSYTET, CZYLI MY WSZYSCY
Aby liczyć się w Europie, Uniwersytet musi działać sprawniej niż inne uczelnie. Będzie to możliwe wtedy, gdy będziemy potrafili docenić ludzi z pomysłami, a organizacja i warunki materialne będą sprzyjać powstawaniu tych pomysłów.
Jesteśmy najlepszą i największą uczelnią w Polsce. Cieszymy się prestiżem społecznym. Wiele polskich uczelni traktuje nasze pomysły jako źródło inspiracji dla własnych działań. Sytuacja finansowa Uniwersytetu jest dobra, co daje nam więcej samodzielności w decydowaniu o naszych priorytetach.
W wielu dziedzinach nauki jesteśmy potęgą, np. gdy weźmiemy pod uwagę poziom badań albo sukcesy w zdobywaniu grantów. Wielu utalentowanych naukowców marzy o pracy na Uniwersytecie. Wszyscy jesteśmy dumni z tego, że studiujemy i pracujemy na UW, nawet jeżeli dostrzegamy jego niedoskonałości wymagające poprawy.
Systematycznie rośnie rola badawcza Uniwersytetu. Pojawiło się sporo nowych przedsięwzięć i inicjatyw, w szczególności warto wspomnieć o tych w naukach społecznych i humanistycznych, które łączą się z trwającą rewolucją cyfrową. Wydziały ścisłe i przyrodnicze zyskały nowe możliwości wraz z oddaniem do użytku zaawansowanych budynków i aparatury.
Prawdziwie ambitne zadania i wielkie szanse przed nami. Przyjęcie przez Radę Ministrów uchwały w sprawie sfinansowania wieloletniego programu rozwoju Uniwersytetu*, o którego poparcie zabiegaliśmy od dawna, otworzyło drogę do kompleksowej modernizacji w skali całej uczelni. Suma, jaką władze publiczne zdecydowały się wesprzeć rozwój UW, to prawie miliard złotych, który będziemy mogli wykorzystać w najbliższych 10 latach.
Lepiej i szybciej niż inni
Rozpoczęty rok jest wyjątkowy – Uniwersytet kończy 200 lat. Jakie mamy plany dotyczące trzeciego stulecia istnienia uczelni? Z pewnością chcemy być uniwersytetem należącym do europejskiej czołówki i liczącym się w skali międzynarodowej.
A w zglobalizowanym i bardzo konkurencyjnym świecie, aby być w czołówce, nie tylko trzeba się rozwijać, lecz także robić to lepiej i szybciej od innych. Dlatego do sukcesu potrzebne są ambicja, oryginalność, pomysłowość, otwartość i dążenie do doskonałości w kształceniu i w pracy, zarówno badawczej jak i każdej innej. Ponieważ Uniwersytet stoi na gruncie jedności nauki i kształcenia, cechy te są równie ważne dla obu obszarów.
Jak można to osiągnąć? Proponuję spojrzeć na to z trzech perspektyw: