Urodziłem się w Warszawie w 1964 roku. Studiowałem na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1987 roku obroniłem pracę magisterską. Po studiach pracowałem tam jako asystent stażysta. W latach 1988-1992 byłem doktorantem na Uniwersytecie Twente w Holandii, gdzie obroniłem pracę doktorską. Po powrocie do kraju kontynuowałem pracę na Wydziale Chemii UW. W 2005 roku uzyskałem stopień doktora habilitowanego, od 2010 roku zajmuję stanowisko profesora nadzwyczajnego. W pracy naukowej interesuje mnie przede wszystkim elektrochemia oraz modelowanie transportu w roztworach.
W 2005 roku objąłem stanowisko prodziekana Wydziału Chemii ds. finansowych, wtedy też zaangażowałem się w działalność administracyjną. Trzy lata później – w 2008 roku – ta działalność zintensyfikowała się, kiedy jako prorektor UW ds. rozwoju i polityki finansowej dołączyłem do zespołu rektor Katarzyny Chałasińskiej-Macukow.
W 2012 roku elektorzy wybrali mnie na stanowisko rektora Uniwersytetu Warszawskiego na kadencję 2012-2016. W 2016 roku ponownie zostałem wybrany rektorem uczelni. Funkcję tę pełniłem do sierpnia 2020 roku. Podsumowanie lat 2012-2020 znaleźć można tutaj.
W latach 2016-2020 przewodniczyłem Konferencji Rektorów Uczelni Warszawskich oraz Komisji ds. Organizacyjnych i Legislacyjnych Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. W kadencji 2020-2024 jestem przewodniczącym zespołu KRASP ds. europejskich sieci uniwersyteckich
Od kilku lat angażuje się w działania European University Association, które zrzesza ponad 800 uczelni z 48 krajów. EUA pełni kluczową rolę w procesie bolońskim i wpływa na polityki unijne dotyczące szkolnictwa wyższego, badań i innowacji. Byłem członkiem Grupy Eksperckiej RIS3, pełniłem funkcję eksperta External Advisory Group dla inicjatyw flagowych Komisji Europejskiej (FET Flagship projects). W kwietniu 2019 roku zostałem wybrany do zarządu EUA na czteroletnią kadencję. W 2021 zostałem wybrany do rady zarządzającej Magna Charta Observatory, organizacji podejmującej działania na rzecz poszanowania i ochrony podstawowych wartości akademickich.
2014 – estoński Order Krzyża Ziemi Maryjnej IV klasy
2015 – belgijski Order Leopolda w klasie Komandora
2016 – francuski Order Narodowy Zasługi
2020 – tytuł doktora honoris causa Przykarpackiego Uniwersytetu Narodowego im. Wasyla Stefanyka