Warunki materialne i funkcjonalne

Inwestycje łączące wydziały

Tak jak struktura organizacyjna Uniwersytetu musi służyć wizji i celom jego działania, tak infrastruktura i warunki materialne muszą współgrać z tymi celami. Jeśli zależy nam na otwartości i współpracy, to nasze budynki muszą sprzyjać spotykaniu się i kontaktom, nie oddzielać nas od siebie i nie zamykać w niewielkich, trudno dostępnych grupach. Przestrzeń UW ma przyciągać wszystkich, ciekawić, zachęcać do przebywania w niej i uczestniczenia w życiu uczelni. Jednym słowem, budynki i teren uczelni mają być odbiciem sposobu funkcjonowania naszej społeczności.

Wiem, że dla wielu z nas takie rozważania wydają się oderwane od rzeczywistości, którą są często ciasne, nieremontowane pomieszczenia, niekiedy w ogóle nieprzystosowane do potrzeb uczelnianych. Tłok, przestarzałe sale wykładowe, brak porządnych stanowisk pracy, brak przestrzeni socjalnej to niestety wciąż codzienność dla dużej części naszych studentów i pracowników.

W różnych miejscach udało się to już zmienić. Nowe budynki na Ochocie znacząco poprawiły warunki biologom, fizykom czy chemikom (a poprawią jeszcze bardziej po 2020 roku, gdy wygasną niektóre ograniczenia wynikające z zasad projektów europejskich). Pozwoliło to jeszcze lepiej zauważyć, że infrastruktura to nie pojedyncze, indywidualnie traktowane gmachy, ale całość przestrzeni – od sal wykładowych i laboratoriów przez przestrzenie wspólne, obiekty pełniące funkcje socjalne, kulturalne, sportowe czy mieszkalne aż po tereny zielone. Planowanie tej przestrzeni musi być kompleksowe, spójne i robione z myślą o całej uczelni.

Uwolnienie powierzchni = uwolnienie zmian

Dzisiaj nareszcie mamy szansę, by tak się stało. Dzięki przedstawieniu korzyści, jakie dla całego kraju popłyną z zainwestowania w zmieniający się i rozwijający Uniwersytet, rząd RP zdecydował się na ustanowienie wieloletniego programu inwestycyjnego dla UW. Główne cele programu skupiają się wokół transdyscyplinarnych centrów badawczych, umiędzynarodowienia, infrastruktury służącej elastycznemu uczeniu się, w tym uczeniu przez całe życie, zapewnienia bazy materialnej dla innowacyjności oraz przedsiębiorczości akademickiej, innowacji w kształceniu, a także otwarcia zasobów wiedzy i narzędzi badawczych szerokiemu gronu odbiorców. Dlatego inwestycje przedstawione są właśnie w taki sposób: nie w podziale na wydziały, ale w zadaniach łączących wydziały. A długofalowość programu – dziesięć lat, czyli więcej niż dwie kadencje władz uczelnianych oraz państwowych – przekonuje o jego strategicznym dla państwa, a nie chwilowym, charakterze.

Program wieloletni obejmuje inwestycje na wszystkich trzech kampusach, polepszy warunki pracy i kształcenia studentów i pracowników m.in. wydziałów: Neofilologii, Lingwistyki Stosowanej, Psychologii, Nauk Ekonomicznych, Orientalistycznego, Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Pedagogicznego. Powstanie miasteczko akademickie na Służewcu, Centrum Kultury Studenckiej na Ochocie, modernizacja i rozbudowa obejmie też Centrum Sportu i Rekreacji. Dzięki uwolnieniu powierzchni w dotychczasowych budynkach poprawi się sytuacja pozostałych wydziałów, szczególnie: Historycznego, Filozofii i Socjologii, Polonistyki czy Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji, a także jednostek pozawydziałowych.

Możliwe będzie również scalenie przestrzenne wielu biur i służb administracyjnych, teraz rozproszonych po różnych budynkach i lokalizacjach. Chodzi o to, by docelowo każdy pracownik miał swoje stanowisko pracy, a student – warunki do nauki.

Chcę podkreślić, że na program wieloletni nie warto patrzeć w kategoriach milionów złotych, ale tego, jak zmienia się Uniwersytet i jaką rolę mogą w tym odegrać pieniądze. Zależy mi na tym, aby w planach powstających i modernizowanych obiektów znalazły się ogólnodostępne, elastycznie wykorzystywane pomieszczenia biurowe i sale wielofunkcyjne, przestrzenie do realizacji projektów i innowacyjnych pomysłów – także z partnerami pozauniwersyteckimi i gospodarczymi – funkcje ułatwiające pracę i studia młodym rodzicom, rozwiązania wspierające osoby niepełnosprawne. By realizacja planu inwestycyjnego stworzyła przyjazne środowisko studiowania, pracy i rozwoju – ambitne, otwarte, sprzyjające oryginalnym pomysłom i dążeniu do doskonałości.

Powrót do tekstu głównego Programu >>