Cele, które przyświecały działaniom mojego zespołu rektorskiego w II kadencji, to: umacnianie pozycji UW jako uczelni badawczej prowadzącej kształcenie na najwyższym poziomie, wzmacnianie umiędzynarodowienia Uniwersytetu, zmiany infrastrukturalne, inicjatywy ogólnouniwersyteckie budujące świadomość i wspierające społeczność akademicką. W ciągu czterech lat na UW zrealizowaliśmy wiele pomysłów i programów, z których korzystać mogą studenci, doktoranci i pracownicy Uniwersytetu.
Renoma Uniwersytetu i jego pozytywna reputacja na arenie międzynarodowej wzrosła w ostatnich latach w sposób bardzo istotny. Jesteśmy obecnie uniwersytetem rozpoznawalnym w Unii Europejskiej i na świecie. Kluczową rolę w budowaniu pozycji UW na arenie międzynarodowej odegrała przynależność Uniwersytetu do sojuszu 4EU+ Alliance. W ostatnich latach uczelnia dołączyła także do trzech Europejskich Wspólnot Wiedzy i Innowacji (EIT) – w obszarze żywności, klimatu oraz surowców.
W ciągu czterech ostatnich lat zrealizowaliśmy inwestycje, które poprawiły warunki codziennej pracy i nauki. Jedną z nich jest przebudowa Gmachu Audytoryjnego na kampusie przy Krakowskim Przedmieściu. W 2016 roku uruchomiony został program wieloletni – kompleksowy program rozwoju uczelni, który obejmuje budowę nowych lub remont istniejących budynków. Od jego inauguracji zakończono 2 inwestycje, a 8 kolejnych jest obecnie realizowanych.
W ostatnich latach budowaliśmy świadomość konieczności wspólnego działania, rozwijaliśmy umiejętności współpracy i zachęty do niej. Jest to nam niezbędne do szybszego, niż dotąd, rozwoju. Tylko w ten sposób mogą być realizowane projekty wielodyscyplinarne, badania stosowane i wszystkie te inicjatywy, które pozwalają na zdyskontowanie nie tylko naszych osiągnięć w dyscyplinach, ale także tych na granicy dyscyplin.